Królowa Premonstratu
RATUNEK LUDZKOŚCI W NIEPOKALANYM SERCU MARYI
(Istotna treść ofiarowania się Niepokalanemu Sercu Maryi)
KS. LEON CIEŚLAK
Serce jest ogniskiem życia.
Potrójne życie tętni w sercu człowieka, życie fizyczne, duchowne i
nadprzyrodzone. Serce jest ogniskiem pełni życia, którego koroną jest
życie nadprzyrodzone, darowane nam przez łaskę. Tą drogą człowiek
wprowadzony został we współżycie z Bogiem, bo uczestniczy w życiu Boga
– Miłości. Człowiek ma coś z Boga – Miłości. Ma coś jakby z Bożego
Ducha. Symbolem tego Ducha Bożego w człowieku, tej miłości jest –
serce. A miłość do Boga polega na zachowaniu woli Bożej.
"Jeśli przykazania moje zachowacie, będziecie trwać w miłości mojej, jak
i ja zachowałem przykazania Ojca mego, i trwam w miłości Jego" (Jan 15,
10). A więc serce jest ogniskiem ducha – miłości, który szuka tylko woli
Bożej, i pełni ją wiernie.
Co objawił Dobry Bóg ludzkości w Niepokalanym Sercu Maryi? Serce Maryi
jest symbolem Jej Najświętszego Ducha Miłości, ogniskiem
najdoskonalszego współżycia z Bogiem. Do Niej mógł Archanioł
powiedzieć: "Łaski pełna, Pan z Tobą...".
A. Serce Niepokalane jest upomnieniem i przestrogą dla ludzkości przed
katastrofą z powodu ohydnych brudów i nieładu, w życiu jednostek i
wspólnoty. Serce Przeczyste wyrzucać będzie i niepokoić sumienie tych
jednostek i małżeństw, które żyją dziko, nieetycznie; wyrzucać będzie
rozdarcie i niezgodę, rozkładające wygodnictwo i szukanie tylko
przyjemności życia; piętnować będzie z bólem szaleństwo katolików,
którzy gonią za wartościami zwodniczymi a wyrzucili Boga z życia
codziennego. Dzieci Boże – żyją zeświecczone, bezbożne... I tak
zmarnują życie, zatracą szczęście pędząc ku wiecznej zagładzie!
B. W Niepokalanym Sercu Maryi daje nam Bóg równocześnie przykład
porywający, najcudniejszy wzór dla odkażenia i udoskonalenia serca
ludzkiego.
1. SERCE NIEPOKALANE – jest wzorem niezależności od stworzeń i
całkowitego związania z Bogiem.
Odwrócenie ducha od Boga, a skierowanie do stworzeń, to nieporządek, to
spętanie wolności ducha, to nonsens, grzech. A każdy grzech brudem
zaśmieca duszę i rozkład sił wprowadza. Na bagnisku zdziczenia obyczajów
pojawia się Cudna Lilia. Budzi w człowieku wstręt do siebie i żal z
powodu zhańbionej godności Władcy Ducha, budzi tęsknotę ze Porzuconym
Domem Rodzinnym, za Ojcem...
Tylko serce wolne od nieuporządkowanych przywiązań zdolne jest wstąpić
na wyżyny życia Bożego. Któż wstąpi na górę Pańską? Niewinnych rąk i
czystego serca. "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga
oglądają". Przeczyste serce Maryi tam, na górne, czyste szlaki, serca
wam porywa.
2. SERCE OFIARNE Matki – uczy poświęcenia. Jest to głęboka, naturalna
potrzeba każdego nieskażonego serca. Ofiarność jest warunkiem postępu w
doskonałości. Ona jest drogą Wielkich. – A nam serca skarlały w
egoizmie. Zatruła nas współczesna wygodnicza cywilizacja. Zastygła w nas
wrażliwość na wartości, na sens życia. Obojętnym okiem patrzymy na
zgubę własną i innych – byleby tylko mieć spokój, wygodę... A wielu
bardzo ofiarnych apostołów zatraca wartość czynu z powodu czysto
ludzkiego działania. Jesteśmy często bezsilni wobec zaślepienia czy
wprost opętania biednego człowieka. Słowa są daremne. To znów przeraża
nas ogrom zła gdy liczymy tylko na ludzkie siły. Więc Maryja przykładem
i zachętą do poświęceń w duchu nadprzyrodzonym, tzn. z miłości ku Bogu,
zwraca uwagę, że glebę ludzkich serc wyschłą i spękaną może tylko
użyźnić na przyjęcie ziarna Bożego jakaś wielka ofiara nadprzyrodzona,
poruszająca Moce Boże.
"Módlcie się za grzeszników – prosiła Maryja we Fatima – i czyńcie
ofiary aby przebłagać Boga za grzechy ludzi. Wielu z nich ginie, bo nie
ma nikogo kto chciałby za nich cierpieć".
Matka Najświętsza wzywa wszystkie serca ofiarne na ratunek Ojczyzny,
świata! W świetle cichej ofiary Serca Maryi rozbudzą się serca ofiarne,
poświecą się dla Boga i dusz na przepadłe, odkażą żarem poświęcenia
tysiące serc i uratują ofiarą wynagrodzenia i ofiarą czynu polską
rodzinę i polski Naród.
3. SERCE JEDNOCZĄCE! Brak głębokiego współżycia z Bogiem usuwa podstawy
mocnego powiązania wspólnoty. Zespolenie przyrodzone tylko (cielesne
czy duchowe) wyczerpuje się szybko i wprowadza do współżycia niesmak i
zgrzyty, rozdarcie. Stąd dzisiaj w małżeństwach, rodzinach i innych
wspólnotach tyle jest rozdźwięków. Serce Matki Najświętszej zjednoczone
najgłębiej z Sercem Bożym, zespala wszystko, co niechętne, co rozdziela.
Jeżeli gdzieś w małżeństwie lub w rodzinie choćby jedna osoba ofiaruje
się Sercu Maryi i ducha tego ofiarowania w życie wprowadzi, wkrótce
zajdą tam zmiany nadzwyczajne. A młodzi małżonkowie w sercu Maryi,
Opiekunki ogniska rodzinnego, najpewniej zabezpieczą swą wiosenną
miłość. W każdej parafii rozkwitnie życie katolickie pięknie
uspołecznione, na wzór gmin pierwszych chrześcijan, gdy sercem parafii
będzie Serce Jezusa i Serce Maryi. Bo Serce Niepokalane, Duch Boży w Nim
żyjący, jednoczy skutecznie, mocno i trwale!
C. Ojcowska Opatrzność daje nam w Sercu Matki Miłosierdzia potężną pomoc
w pracy. Maryja może nam dopomóc, bo ma wielki udział w dziele
Chrystusowego odkupienia. Jest Wszechpośredniczką łask. Maryja jest
Wszechmocą Błagalną – mówią teologowie – jak Bóg jest Wszechmocą
Absolutną.
Maryja także chce nam dopomóc, bo ma wrażliwe Serce Matki. "Serce Jej –
zauważa św. Bernard – tak czułe, że nie może nie widzieć naszej nędzy i
nie ulitować się nad nią".
– Wszędzie brak serca! Człowiekowi najbardziej potrzeba trochę serca.
Bóg daje nam Najcudniejsze Serce Matki: Niepokalane, oddane Bogu,
Ofiarne, Jednoczące. To Serce uratuje ludzkość tam wszędzie, gdzie Duch
Serca Bożego zapanuje w życiu codziennym i słabe chore serca ludzkie
pocznie przemieniać na Niepokalane, ofiarne, rodzinne, Boże.
Ks. Leon Cieślak
Fragment broszury: Ks. Cieślak Leon P. S. M., Ofiarowanie Polski
Niepokalanemu Sercu Marii. Pamiątka dni ślubowań parafialnych,
diecezjalnych, ogólnopolskich. Częstochowa 1946. WYDAWNICTWO KSIĘŻY
PALLOTYNÓW, ss. 26-29. (BIBLIOTEKA SAMOWYCHOWANIA T. 1).
(Pisownię nieznacznie uwspółcześniono).
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pozwolenie Władzy Duchownej:
NIHIL OBSTAT
Ks. W. Patykiewicz, cenzor.
Nr. 1736.
IMPRIMATUR
Częstochowa, dn. 15 czerwca 1946.
† Stan. Czajka Eppus, Vic. Gen.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2007
Powrót
RATUNEK LUDZKOŚCI W NIEPOKALANYM SERCU MARYI
(Istotna treść ofiarowania się Niepokalanemu Sercu Maryi)
KS. LEON CIEŚLAK
Serce jest ogniskiem życia.
Potrójne życie tętni w sercu człowieka, życie fizyczne, duchowne i
nadprzyrodzone. Serce jest ogniskiem pełni życia, którego koroną jest
życie nadprzyrodzone, darowane nam przez łaskę. Tą drogą człowiek
wprowadzony został we współżycie z Bogiem, bo uczestniczy w życiu Boga
– Miłości. Człowiek ma coś z Boga – Miłości. Ma coś jakby z Bożego
Ducha. Symbolem tego Ducha Bożego w człowieku, tej miłości jest –
serce. A miłość do Boga polega na zachowaniu woli Bożej.
"Jeśli przykazania moje zachowacie, będziecie trwać w miłości mojej, jak
i ja zachowałem przykazania Ojca mego, i trwam w miłości Jego" (Jan 15,
10). A więc serce jest ogniskiem ducha – miłości, który szuka tylko woli
Bożej, i pełni ją wiernie.
Co objawił Dobry Bóg ludzkości w Niepokalanym Sercu Maryi? Serce Maryi
jest symbolem Jej Najświętszego Ducha Miłości, ogniskiem
najdoskonalszego współżycia z Bogiem. Do Niej mógł Archanioł
powiedzieć: "Łaski pełna, Pan z Tobą...".
A. Serce Niepokalane jest upomnieniem i przestrogą dla ludzkości przed
katastrofą z powodu ohydnych brudów i nieładu, w życiu jednostek i
wspólnoty. Serce Przeczyste wyrzucać będzie i niepokoić sumienie tych
jednostek i małżeństw, które żyją dziko, nieetycznie; wyrzucać będzie
rozdarcie i niezgodę, rozkładające wygodnictwo i szukanie tylko
przyjemności życia; piętnować będzie z bólem szaleństwo katolików,
którzy gonią za wartościami zwodniczymi a wyrzucili Boga z życia
codziennego. Dzieci Boże – żyją zeświecczone, bezbożne... I tak
zmarnują życie, zatracą szczęście pędząc ku wiecznej zagładzie!
B. W Niepokalanym Sercu Maryi daje nam Bóg równocześnie przykład
porywający, najcudniejszy wzór dla odkażenia i udoskonalenia serca
ludzkiego.
1. SERCE NIEPOKALANE – jest wzorem niezależności od stworzeń i
całkowitego związania z Bogiem.
Odwrócenie ducha od Boga, a skierowanie do stworzeń, to nieporządek, to
spętanie wolności ducha, to nonsens, grzech. A każdy grzech brudem
zaśmieca duszę i rozkład sił wprowadza. Na bagnisku zdziczenia obyczajów
pojawia się Cudna Lilia. Budzi w człowieku wstręt do siebie i żal z
powodu zhańbionej godności Władcy Ducha, budzi tęsknotę ze Porzuconym
Domem Rodzinnym, za Ojcem...
Tylko serce wolne od nieuporządkowanych przywiązań zdolne jest wstąpić
na wyżyny życia Bożego. Któż wstąpi na górę Pańską? Niewinnych rąk i
czystego serca. "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga
oglądają". Przeczyste serce Maryi tam, na górne, czyste szlaki, serca
wam porywa.
2. SERCE OFIARNE Matki – uczy poświęcenia. Jest to głęboka, naturalna
potrzeba każdego nieskażonego serca. Ofiarność jest warunkiem postępu w
doskonałości. Ona jest drogą Wielkich. – A nam serca skarlały w
egoizmie. Zatruła nas współczesna wygodnicza cywilizacja. Zastygła w nas
wrażliwość na wartości, na sens życia. Obojętnym okiem patrzymy na
zgubę własną i innych – byleby tylko mieć spokój, wygodę... A wielu
bardzo ofiarnych apostołów zatraca wartość czynu z powodu czysto
ludzkiego działania. Jesteśmy często bezsilni wobec zaślepienia czy
wprost opętania biednego człowieka. Słowa są daremne. To znów przeraża
nas ogrom zła gdy liczymy tylko na ludzkie siły. Więc Maryja przykładem
i zachętą do poświęceń w duchu nadprzyrodzonym, tzn. z miłości ku Bogu,
zwraca uwagę, że glebę ludzkich serc wyschłą i spękaną może tylko
użyźnić na przyjęcie ziarna Bożego jakaś wielka ofiara nadprzyrodzona,
poruszająca Moce Boże.
"Módlcie się za grzeszników – prosiła Maryja we Fatima – i czyńcie
ofiary aby przebłagać Boga za grzechy ludzi. Wielu z nich ginie, bo nie
ma nikogo kto chciałby za nich cierpieć".
Matka Najświętsza wzywa wszystkie serca ofiarne na ratunek Ojczyzny,
świata! W świetle cichej ofiary Serca Maryi rozbudzą się serca ofiarne,
poświecą się dla Boga i dusz na przepadłe, odkażą żarem poświęcenia
tysiące serc i uratują ofiarą wynagrodzenia i ofiarą czynu polską
rodzinę i polski Naród.
3. SERCE JEDNOCZĄCE! Brak głębokiego współżycia z Bogiem usuwa podstawy
mocnego powiązania wspólnoty. Zespolenie przyrodzone tylko (cielesne
czy duchowe) wyczerpuje się szybko i wprowadza do współżycia niesmak i
zgrzyty, rozdarcie. Stąd dzisiaj w małżeństwach, rodzinach i innych
wspólnotach tyle jest rozdźwięków. Serce Matki Najświętszej zjednoczone
najgłębiej z Sercem Bożym, zespala wszystko, co niechętne, co rozdziela.
Jeżeli gdzieś w małżeństwie lub w rodzinie choćby jedna osoba ofiaruje
się Sercu Maryi i ducha tego ofiarowania w życie wprowadzi, wkrótce
zajdą tam zmiany nadzwyczajne. A młodzi małżonkowie w sercu Maryi,
Opiekunki ogniska rodzinnego, najpewniej zabezpieczą swą wiosenną
miłość. W każdej parafii rozkwitnie życie katolickie pięknie
uspołecznione, na wzór gmin pierwszych chrześcijan, gdy sercem parafii
będzie Serce Jezusa i Serce Maryi. Bo Serce Niepokalane, Duch Boży w Nim
żyjący, jednoczy skutecznie, mocno i trwale!
C. Ojcowska Opatrzność daje nam w Sercu Matki Miłosierdzia potężną pomoc
w pracy. Maryja może nam dopomóc, bo ma wielki udział w dziele
Chrystusowego odkupienia. Jest Wszechpośredniczką łask. Maryja jest
Wszechmocą Błagalną – mówią teologowie – jak Bóg jest Wszechmocą
Absolutną.
Maryja także chce nam dopomóc, bo ma wrażliwe Serce Matki. "Serce Jej –
zauważa św. Bernard – tak czułe, że nie może nie widzieć naszej nędzy i
nie ulitować się nad nią".
– Wszędzie brak serca! Człowiekowi najbardziej potrzeba trochę serca.
Bóg daje nam Najcudniejsze Serce Matki: Niepokalane, oddane Bogu,
Ofiarne, Jednoczące. To Serce uratuje ludzkość tam wszędzie, gdzie Duch
Serca Bożego zapanuje w życiu codziennym i słabe chore serca ludzkie
pocznie przemieniać na Niepokalane, ofiarne, rodzinne, Boże.
Ks. Leon Cieślak
Fragment broszury: Ks. Cieślak Leon P. S. M., Ofiarowanie Polski
Niepokalanemu Sercu Marii. Pamiątka dni ślubowań parafialnych,
diecezjalnych, ogólnopolskich. Częstochowa 1946. WYDAWNICTWO KSIĘŻY
PALLOTYNÓW, ss. 26-29. (BIBLIOTEKA SAMOWYCHOWANIA T. 1).
(Pisownię nieznacznie uwspółcześniono).
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pozwolenie Władzy Duchownej:
NIHIL OBSTAT
Ks. W. Patykiewicz, cenzor.
Nr. 1736.
IMPRIMATUR
Częstochowa, dn. 15 czerwca 1946.
† Stan. Czajka Eppus, Vic. Gen.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Kraków 2007